KATRIEN GREPDON
portfolio
LA VIE MODERNE
![]() sfeerbeeld | ![]() Conceptcollage |
---|---|
![]() radiostation | ![]() einpresentatie |
![]() context radiostation | ![]() gelaagde tekeningen |
![]() eindpresentatie | ![]() eindpresentatie |
![]() eindmaquette | ![]() eindmaquette grid |
![]() collage | ![]() collage |
![]() grid | ![]() eindpresentatie |




Masterproef La vie moderne
In het kader van de masterproef wordt zelf een reisbestemming gekozen waar ze alleen naartoe trekken als startpunt voor de opdracht.
Door observatie, ontmoeting en eigen interesses ter plaatse, wordt zelf een thema gedestilleerd voor de masterproef. De nadruk wordt gelegd op een zeer zelfstandige manier van werken en het zelf kunnen formuleren van een ontwerpopdracht die voldoende doorweegt voor een masterproef.
studio: LA VIE MODERNE, Masterproef Ead, 2MA
locatie: Teufelsberg, Berlijn
mentor: Asli Cicek
Berlin Calling
De reis werd een bezoek aan verschillende plaatsen die vroeger intensief gebruikt zijn door bepaalde een ideologie, maar nu geen herbestemming meer kennen. Dé plek die me daarbij bijbleef was de Teufelsberg: een kunstmatige berg waarop nu een vervallen radiostation staat. De berg werd ‘opgebouwd’ in de jaren 60 door de Amerikanen, met als doel de Duitsers af te luisteren.
Gelaagdheid in de Teufelsberg
De berg is opgebouwd uit het resterende puin van de plat gebombardeerde stad Berlijn tijdens de oorlog. Daarenboven bedekken deze brokstukken ook nog andere laag. Op de site waar nu de Teufelsberg staat, werd ten tijde van Hitler een Technische Universiteitsstad gebouwd. De bouw ervan werd stilgelegd toen de oorlog uitbrak. Daarna werd de Universiteisstad bedolven onder het puin van Berlijn, en vormt ze dus het fundament van de Teufelsberg!
Een ideaalbeeld van een ideologie wordt hier eigenlijk bedekt door een resultaat van die ideologie.
Door middel van gelaagde tekeningen worden de verschillende lagen in de berg gereconstrueerd naar gevonden informatie en eigen verbeelding.
Ingreep op de Teufelsberg
De Teufelsberg bracht verschillende thema's met zich mee: ideologie, nazisme, brokstukken, verbergen, herinnering,.. allemaal in relatie tot architectuur. De berg is een actie-reactie verhaal die geen einde kent. De structuur is gebaseerd op de termen orde en controle, die voor mij permanent aanwezig zijn in het verhaal van de Teufelsberg.
Mijn project wil een strategie vormen om om te gaan met plekken die een enorme historische geladenheid met zich meedragen en wil een trigger vormen die aanzet tot interactie. Met dit ontwerp wil ik op een niet-frontale, maar wel zeer bewuste manier, de problematiek van verstoppen van de geschiedenis benaderen en tackelen.
De ingreep is een stap in een jarenlange evolutie die de berg al heeft doorgemaakt, en nog zal doormaken en vormt dus geen eindpunt in het verhaal. Het brengt daardoor een vorm van tijdelijkheid met zich mee en staat ook open voor gebruik.
PROTOTYPING
Prototyping
Vanuit eigen interesses voor actuele problematiek maken de studenten snelontwerpen, waarna ze in groepen ingedeeld worden om een gezamenlijk gekozen thematiek verder uit te werken. Het resultaat van de opdracht moet bestaan uit het ontwikkelen van een architecturaal prototype dat inspeelt op de gekozen thematiek.
Gebouw als dam en dam als publieke trekpleister
De bestaande dijk, met oa. het Kursaal, zal eerst getroffen worden. Er wordt getracht de aanwezigheid van een harde dam te verzachten door niveauverschillen aan te bregen waarbij hij vanop verschillende punten bereikbaar is. De dam wordt als het ware een promenade langsheen de kustlijn. De dijk wordt ingezet als plein, wandelpad, groenzone, uitkijkpunt, ontmoetingsplek,..
Ook wordt een onderzoek- en informatiecentrum gebouwd voor de onderzoekers van het masterplan en voor de inwoners van Oostende. Dit gebouw wordt opgevat als een dam, waarbij door ontdubbeling van het gebouw de werking van een dam wordt ingezet. Door de ontdubbeling vormt het eerste deel een golfbreker.
Dam als overgangszone tussen haven en land
De zone voor het vissersplein blijft open zodat het pleingevoel versterkt wordt. Trappen en hellingen zitten verweven in de dammen. Tussen de nieuwe wooncomplexen ontstaan ingesloten publieke patio's.
Stijging van de zeespiegel - masterplan
Inspelend op de actuele problematiek omtrent het stijgen van de zeespiegel, wil dit project bewustmaken van de gevolgen én van mogelijke oplossingen.
Het opstellen van een masterplan voor Oostende over meerdere jaren en fasen (2013-2100) biedt de kans om nu al dammen te integreren op bepaalde plaatsen. Het masterplan gaat uit van een stijging van de zeespiegel van 1 meter tegen het jaar 2100, met slaggolven van 4 meter hoog. Er zullen zich verschillende scenario's voordoen in het landschap.
Op basis van 3 paramaters (verkeersassen, densiteit en beschermde gebouwen) wordt een omdamd gebied bepaald binnen Oostende. In het project zijn 6 prototypes ontworpen op verschillende plekken in de stad, met name aan de haven, op de grenslijn met zee en meer landinwaarts.
![]() eindpresentatie project | ![]() inzoom gebouw als dam |
---|---|
![]() dam als publieke trekpleister | ![]() omdamd gebied en presentatiebundels |
![]() dam aan de kustlijn | ![]() isometrie snede |
![]() overzicht plannen | ![]() schets indeling onderzoekscentrum |
![]() planmatig beeld damlijn aan de kust | ![]() Onderzoek via maquettes |




studio: PROTOTYPING, 2 Ma Ead, semester 1
locatie: Oostende
groepsleden: Bryni Eeckhout, Shana Chaerel
Dit project staat momenteel tentoongesteld in het Wetenschapspark van Oostende.
De eilanddam
Rond een gebied met hoge densiteit buiten het centrum wordt een dam aangelegd om het gebied te beschermen. De dam wordt in verschillende fases en gebouwen, dam en groen zitten in elkaar verweven. Sommige gebouwen worden gefundeerd door een keermuur, andere liggen hoger en kijken uit over het landschap.
HET LAM GODS: de propositie van het ogenschijnlijk onmogelijke
studio: 1 MA Ead, Het Lam Gods
locatie: landschap van het Lam Gods
groepsleden: Liesbeth Vergaerde, Ann-Sophie Ostyn
Dit project zal opgesteld staan op de VAI tentoonstelling in deSingel, Oktober 2014.
Het Lam Gods
Als vertrekpunt analyseren we het schilderij Het Lam Gods. Hierbij is schetsmatig onderzoek heel belangrijk. De opdracht spitst zich verder toe op het ontwerpen van een gotische toren binnen het landschap en de context van Het Lam Gods.
Experiment
In het ontwerpproces speelt het experiment met materiaal een belangrijke rol. De gelaagdheid in het landschap word doorgetrokken in de maquettes en tekeningen. De maquettes worden opgebouwd uit dunne fragmenten papier en karton, terwijl tekeningen geëtst worden.
Belangrijk in het onderzoeks- en ontwerpproces is een koppeling tussen detail, fragment en geheel. Hierop wordt ingespeeld door ook in te zoomen op de verschillende elementen in de gotische toren, waarbij de pinakels ook in detail worden uitgewerkt.
Ook de eindpresentatie is zo opgevat dat vanaf het geheel ook fragment en detail zichtbaar worden.
Landschap van het Lam Gods
De fascinatie voor die afgrond zorgde ervoor dat dat de site zou worden voor het bouwen van onze nieuwe gotische toren. Het ontwerp focust zich dan ook op het bouwen op de afgrond en die afgrond mee in te zetten als architecturaal element. Tot je op de rand staat weet je niet wat er achter zit, en of je de grens wel durft overgaan. Het bezetten van de rand wordt als strategie gezien voor de bezwering van de angst.
3 pinakels, zijnde het hoogste ornament van een gotische toren, steken boven de afgrond uit en lokken bezoekers naar de rand. Eronder vormen landschapsrand en een nieuwe structuur samen gotische kerk. De kerk is niet bereikbaar en de pinakels roepen dus enkel op tot 'ogenschijnlijke bereikbaarheid'. Er wordt op die manier ook gespeeld met boven- en onderpositie van de personen in het landschap.




![]() ets afgrond | ![]() eindmaquette gotische kerk |
---|---|
![]() eindmaquette - bovenpositie | ![]() ets gotische kerk |
![]() ets gotische elementen | ![]() eindmaquette gotische kerk |
![]() eindmaquette | ![]() ets structuur eindontwerp |
![]() geheel - fragment - detail | ![]() detail pinakels |
![]() fragment pinakels |
DRIFT
Drift
De opdracht legt focus op 4 verschillende fases: de kamer, de datsja, de refuge en de stuurhut. In fase 1 (de kamer) wordt heel snel een basisvolume bepaald waarop doorheen de opdracht verder gewerkt wordt naargelang de thematieken.
In het ontwikkelen van de datsja wordt een schrijver als personage naar voor gebracht en de context van het grid wordt moeras. Sommige wanden wordt ingevuld en andere blijven open. Functies worden ondergebracht in de verschillende modules.
In de laatste fase, die van de stuurhut, wordt het grid verder getransformeerd. Boven het water toont het zich in zijn originele vorm, onder het water vindt er een verschuiving plaats van volumes, wanden, plafonds en vloeren. Wat daaruit volgt is een interessante ondergrondse ruimte die bestaat uit een aaneenschakeling van volumes, gebaseerd op het grid, maar zo aangepast dat ze een nieuwe ruimtebeleving met zich meebrengen.
De kamer als startpunt
Als kamer onterpen we een gridvolume die bestaat uit 9 vierkanten en 2 bouwlagen, in houtstructuur. Een primaire structuur wordt opgevuld met een secundaire structuur die het toelaat wanden, vloeren en plafonds te vormen. Het concept van het grid richt zich op het insluiten van het middenste vierkant, en wil zo inspelen op de relatie tussen interieur en exterieur van een kamer. De buitenwereld insluitend is de kamer een grensgebied tussen publiek en privé.
In de volgende fases wordt het volume steeds aangepast, om het in de laatste fase een volledige omkering te laten meemaken. De traditionele gridstructuur wordt verschoven, verdeeld, aangepast, ontkracht.




![]() fragment eindmaquette | ![]() planmatige indeling |
---|---|
![]() voorontwerp | ![]() eindmaquette interieur |
![]() voorontwerp | ![]() voortontwerp |
![]() voorontwerp |
studio: 1MA EAD, Drift
groepsleden: Stijn Wynants
KETELVEST ALS GEHEIME PLEK
Herbestemming van de Ketelvest
De bachelorproef bestaat uit het vinden en uitwerken van een nieuw programma voor een leegstaand pand, een voormalig kantoorgebouw, in Gent op de Ketelvest met een heel specifieke uitstraling en balken- en kolommenstructuur.
Naast woningen worden er ook publieke functies voorzien. Zo vormt het gelijkvloers en het binnenplein een plaats voor tentoonstellingen.
Verder bevat het gelijkvloers ook open ateliers en co-working spaces, een bar en een buurtwinkeltje.
Op niveau 1, 2 en 3 worden woningen voorzien van diverse groottes. Elke woning krijgt een eigen terras of een gedeeld groter privéterras samen met enkele andere appartementen. Termen zoals lucht, licht, uitkijk naar het water staan centraal bij het positioneren van de appartementen.
Ketelvest als geheime plek
Het voormalige kantoorgebouw in de Ketelvest staat op een prachtige locatie aan het water, in hartje Gent. Ik vat de site op als een geheime plek middenin de stad waar het aangenaam wonen zal zijn. Anders dan de gevels neer te halen en een nieuw complex op te richten, worden de gevels behouden als 2e schil rond het nieuwe ontwerp. De gevel wordt ontdubbeld en verstopt eigenlijk het achterliggende. De kant van het water wordt het gebouw opengemaakt en binnenin worden de 3 bestaande patio's met elkaar verbonden tot 1 grote binnentuin.




![]() gevel aan het water | ![]() binnentuin |
---|---|
![]() maquette | ![]() binnentuin |
![]() grondplannen en gevels | ![]() grondplannen en gevels |
![]() proefmaquettes volume-onderzoek | ![]() grondplannen |
![]() volume-onderzoek |
studio: Schakeljaar, Bachelorproef
locatie: Ketelvest, Gent
ZIB: SUSTAINABLE FOOD
![]() overzicht site | ![]() indeling programma |
---|---|
![]() concept | ![]() exterieurbeelden |




Zero impact building
In de opdracht Zero Impact Building kiezen de studenten een site in Gent en ontwerpen ze er een gebouw waarvoor ze een nieuw, duurzaam programma uitschrijven. Hierbij wordt aandacht besteed aan de functie, materialen en doordachte opbouw van het gebouw.
studio: 1 MA Ead, Zero Impact Building
locatie: Meibloemstraat, Gent
groepsleden: Carlo De Caluwé, Adam, Zuzana, Mania Ma
Programma
Het gekozen perceel is een onderbreking in een reeks rijwoningen, dat dienst doet als doorgang/ingang naar een achterliggende binnentuin met woningen. Deze context heeft veel voordelen: verhoging van de densiteit in de stad, geen behoefte om nieuwe structuren te plaatsen, en een lagere energievraag.
De doorgang zal ook een nieuwe functie krijgen doordat we er een gebouw plaatsen. Als functie voor het gebouw kiezen we voor voedselvoorziening. Het thema voedsel is gestructureerd in verschillende fases: verzamelen van voedsel, voorbereiden/maken van het voedsel, educatief omgaan met voedsel en zelf kweken van voedsel.
Organisatie
voedsel verzamelen: voedseldepot, niveau 0
voedsel klaarmaken: keuken, niveau 1
educatie: workshops, niveau 2
planten en kweken: daktuin en serre
Door de keuze van een duurzaam concept, materialen, passieve en actief gebruik van zonne-energie, waterbeheer en een zelfvoorzienend gebouw bekomen we een zero-energy concept.